Bucketlists waren een paar jaar geleden nog niet erg populair, maar inmiddels heeft iedereen wel een lijst. Dit kan een korte lijst zijn of een lange, netjes opgeschreven of alleen opgeslagen in je eigen hoofd. Maar wat staat er nu eigenlijk allemaal op zo’n lijst? Nou, opvallend veel activiteiten als reizen, trouwen en (extreme) sporten. Alles uit het leven halen, daar gaat het om!
Toch blijven we op sommige vlakken eeuwige uitstellers. Klusjes die in tien minuten gedaan kunnen zijn, keuzes die ons leven kunnen veranderen, dingen die we al van jongs af aan willen maar waar we ‘te jong’, ‘te oud’, of ‘te druk’ voor zijn. Een simpel excuus om alles voor ons uit te schuiven en veilig in onze comfort zone te blijven. Dat terwijl er mooie dingen kunnen gebeuren wanneer we deze stap eindelijk zetten.
Natuurlijk is het vooraf eng, maar dat is het voor iedereen. Iedereen die de stap heeft gezet, iedereen die voor het avontuur heeft gekozen en zich niet tegen liet houden door dat negatieve stemmetje. Of een ervaring de moeite waard is, dat weten we vooraf natuurlijk nooit. Maar is dat nu echt een reden om er niet voor te gaan? ‘Where’s your sense of adventure?’
Vooral bij dingen als lessen en inspannende activiteiten is er die angst dat we niet goed genoeg zijn, dat de mensen om ons heen veel jonger en talentvoller zijn en het daarom slimmer is om het maar gewoon niet te proberen. Doodzonde!
Als we alleen activiteiten zouden proberen waarvan we zeker wisten dat we er goed in zijn, zou er immers niets meer te ontdekken zijn. Geen nieuwe ervaringen of spannende avonturen, maar een leven vol voorgekauwde momenten. Nieuwe ervaringen zijn er toch juist om van te leren? Leren over de activiteit, leren over alles wat er stiekem bij komt kijken…en jawel, wellicht zelfs iets over onszelf. Dit is bij stemacteren net zo waar als bij een cursus Frans of een intense dansbootcamp.
Wat je wellicht niet weet, is dat je niet als Scarlett Johansson of Michael Bublé hoeft te klinken om deze stap te zetten. Ook hoef je zeker niet stemacteur te willen worden om een cursus te volgen. Net als bij elke andere cursus of ervaring in je leven, gaat het hier namelijk ook simpelweg om kennis opdoen. Informatie en vaardigheden die je in het dagelijks leven kunt gebruiken oppikken en verbeteren. Zo zijn er genoeg mensen die bang zijn hun stem te gebruiken en het angstzweet al over hun rug voelen rollen bij de gedachte aan spreken voor een grote groep mensen. Anderen weten simpelweg niet goed hoe ze hun stem moeten gebruiken of zijn gewoon benieuwd naar hoe het leven en werk van een stemacteur in elkaar zit.
Het maakt niet uit waar de interesse vandaan komt, als we er iets mee doen. Het is tijd om dat zeurende stemmetje in ons achterhoofd te geven wat hij wil, ongeacht onze leeftijd, geslacht of uiterlijk. Hoe komen we er anders achter waar we allemaal toe in staat zijn?
Door: Soraya Joosten